دوستان داشتم برنامه تلویزیونی میم مثل معلم رو تماشا می‌کردم
یکی از معلمای شرکت کننده که اتفاقا امتیاز خوبی هم آورد، جمله عجیبی گفت.
ایشون فرمودند: بچه ها تشویقی هستند. من فهمیدم اگر خوب تشویقشون کنید، خوب درس می‌خونن!
این حرف منو به فکر فرو برد!
دوست داشتم نظر شما رو هم بدونم
موافقید؟ مخالفید؟
باید بچه‌ها رو تشویق کرد تا دری بخونن؟
کاملا مخالفم!
اومدیم و بعدا بچه عادت کرد
بعد بچه رو تشویق به هرچیزی که کردند سمتش رفت!
معلم باید منطق استدلالی دانش آموز رو تقویت کنه…
سلام!
برنامه میم مثل معلم چیه؟
کجا پخش میشه؟
سلام عزیزم.
میم مثل معلم یک برنامه تلوزیونی استعدادیابی معلمان بود.
چندوقت پیش پخش میشد.
کانال آپاراتشون:
تحسین و حمایت به اندازه بکنیم. نه تشویق نه تنبیه!
خب چه فرقایی دارند؟ 
اگر به ریشه کلمات تشویق و تحسین توجه کنیم تفاوت‌ها جوری مشهود می‌شن که انگار نصف راه رو رفتیم 
تشویق از شوق میاد. بعنی حریص یا آرزومند کردن
تحسین از حسن میاد. یعنی خوبی‌ها رو گفتن
وقتی که من معلم دانش‌آموز رو تحسین میکنم یعنی دارم درباره رفتار یا نتیجه‌ي تلاشی صحبت میکنم که ارزشمنده و حسن تلقی میشه. یعنی یادآوری و آگاه‌سازی فرد از ارزشی که به بار آورده یا رفتار ارزشمندی که داشته. این هویت سازه!
اما حین تشویق دانش‌اموزان ممکنه هدف و تلاشم افزایش انگیزه فرد برای انجام کاری باشه! مثلا بخوام دانش‌اموز رو سر ذوق بیارم یا هیجانی بدم تا تمایل به اقدامی پیدا کنه!
یه چیز مهمتر دیگه اینکه تحسین متضاد یا واژه مخالفش انتقاده!
اما تشویق مخالفش تنبیه!
در واقع تشویق و تنبیه رفتارهای هیجانی‌تری هستند پس باید محتاط بود
اما تحسین و نقد هر دو باید از منطق و تفکری بیان…
شاید از منظر عمومی هردو به یک معنی باشند و نهایتا الفاظی مثل (درست و غلط) بهشون اضافه بشه اما با بازتعریف کلمات میشه تو حرفه ها دقت نظر ادبی رو بالا برد و از سوبرداشت ها جلوگیری کرد.