همکارا وقتی کلاس بالای ۲۵نفر میشه شما چکار میکنید آخه؟
رسما شدم مبصر…
صبوری
کظم غیظ
مجاهدت در راه رضای خداااا
سخت نگیر خواهر. اول راهی!
چندتا نکته طلایی داره:
یکی اینکه برای هر لحظه کلاست برنامه داشته باش.
مثلا بدون اگر یه سری ها زودتر تموم کردند کارشونو با چی سرشونو گرم کنی
دو اینکه زیاد داد نزن / تذکر نده تا براشون عادی بشه
کم کم قلق میاد دستت
باید بچه هات وخصوصیاتشون رو بشناسی
ابزارهای باحال کنترل صدا هم هست. سرچ کنی تو مجله پیدا میکنی.
اگر نکردی شخصی پیام بده خودم بگردم واست
گروهبندی بچهها رو امتحان کردی؟
سعی کن تعداد اعضای گروه فرد باشن
به قول دکتر نیرو
۳ نفر تعداد اعضای گروه بهترینه
موقع کار گروهی اول بین بچهها راه برو
رقابتهای ردیف به ردیف دوستانه به وجود بیار
ای خدا!
اینا دبستانی اند؟
بله. بهت درباره ایجاد رقابت مثبت در کلاس درسی خواهم گگگگگفت
به نظر من رقابت مثبت چندتا ویژگی مهم داره:
۱. هرکس کار خودشو نمیکنه و در نهایت به یک دست آورد قابل ارزیابی فردی نمیرسه! بلکه هر بخش از اون رقابت قراره یک تلاش مشترک برای رسیدن به یک هدف واحد باشه
۲. این رقابت برد و باخت (مخصوصا فردی نداره) چون رسیدن به هدفه که مهمه! یه کم جا انداختنش برای بچهها طول میکشه
۳. رقابت مثبت در کلاس عموما بین گروهها و نه افراد شکل میگیره. اینجوری دانشآموزان در گروه مهارتها و قله های استعدادی شون رو پیدا و با هم همپوشانی میکنند
۴. در رقابت مثبت عموما درست و غلط و جواب قطعی وجود نداره!
مثال:
یک شعر داریم
دو ردیف دانش آموز
هر ردیف یک مصراع رو میخونه
فراز و فرود صدای خودتون رو کنترل کنید
در کنار دانش آموزان پرحرف تر حضور پیدا کنید
به همه اطمینان بدهید که فضای کلاس برای گفتگو امن است اما هر فعالیتی زمان خاص خودش را دارد
دیسیپلین معلمی را به خوبی حفظ کنید، قوی راه بروید
از تذکرهای ممتد اجتناب کنید
آرایش گروهی و کلاس را مهندسی کنید
مطمئن شوید انرژی کودکان را تخلیه میکنید
فعالیتها را به صورت ترکیب منظمی از فعالیتهای تمرکزی و بدنی بگذارید
از موسیقیهای آرامبخش استفاده کنید
خودتان آهستهتر صحبت کنید
اینا چیزهایی بود که خودم تجربه اش رو داشتم.
مطمئنم خودت بعد از چند سال کلی روش یاد میگیری!
فقط یادت باشه قبح شلوغی کلاس جلوی بچهها نریزه
اگر خیلی کودک اند با شعر براشون صحبت کن. ریتم رو دوست دارند
سعی کردم خلاصه بگم
موفق باشی